Take a photo of a barcode or cover
4.18 AVERAGE
4.18 AVERAGE
dark
hopeful
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
funny
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
If Amy Farrah-Fowler from Big Bang Theory lived in Scotland and had a dark traumatic past, she’d be Eleanor Oliphant. Very entertaining and witty with a unique story of mental anguish.
emotional
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
It was interesting to see the world from Eleanor’s perspective
emotional
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
This really picked up in the second section, thankfully. Slow to start but I really enjoyed it by the end. Saying that, though, the ending felt really unsatisfying - I think I wanted a little 1 year later chapter to see her development? But maybe that’s wishful thinking and I should be happy with the slow progress she made within the book.
challenging
dark
emotional
funny
inspiring
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Η Ελένορ Ολιφαντ είναι απολύτως καλά, όσο καλά είμαστε και οι υπόλοιποι!
Ενα ταξίδι στον πόνο και στη μοναξιά και πως η ψυχοθεραπεία σε μεταμορφώνει από ένα ζωύφιο που υποφέρει σε μια όμορφη πεταλούδα!
Μου άρεσε όχι γιατί η γραφή της Honeyman θα μου μείνει αξέχαστη, αλλά γιατί είναι ένα βιβλίο που μας αφορά λίγο πολύ όλους μας. Όσους περισπασμούς κι αν βάλουμε στη ζωή μας, δραστηριότητες, καφέδες και ποτά κι απεριόριστο σκρολαρισμα στο τικ τοκ, η μοναξιά είναι μοναξιά όταν κανείς δεν είναι εκεί όταν δεν είσαι καλά κι κανείς δεν είναι εκεί όταν είσαι καλά επίσης. Η μοναξιά, η ασθένεια που δεν φαίνεται και δε συζητιέται.
Λατρεύω επίσης πως αναδείχνει την ψυχοθεραπεία. Πόσο τη μισείς όταν την ξεκινάς και την τρέμεις και πόσο σε απελευθερώνει στο τέλος που φτιάχνει ενα καλύτερο εαυτό σου. Μακάρι να ζούσαμε κι εμείς σε κι χώρα που δικαιολογεί αναρρωτική επειδή έχεις κατάθλιψη και σε υποδέχεται με λουλούδια και προαγωγή όταν επιστρέφεις! Just saying
Αυτά!
Ενα ταξίδι στον πόνο και στη μοναξιά και πως η ψυχοθεραπεία σε μεταμορφώνει από ένα ζωύφιο που υποφέρει σε μια όμορφη πεταλούδα!
Μου άρεσε όχι γιατί η γραφή της Honeyman θα μου μείνει αξέχαστη, αλλά γιατί είναι ένα βιβλίο που μας αφορά λίγο πολύ όλους μας. Όσους περισπασμούς κι αν βάλουμε στη ζωή μας, δραστηριότητες, καφέδες και ποτά κι απεριόριστο σκρολαρισμα στο τικ τοκ, η μοναξιά είναι μοναξιά όταν κανείς δεν είναι εκεί όταν δεν είσαι καλά κι κανείς δεν είναι εκεί όταν είσαι καλά επίσης. Η μοναξιά, η ασθένεια που δεν φαίνεται και δε συζητιέται.
Λατρεύω επίσης πως αναδείχνει την ψυχοθεραπεία. Πόσο τη μισείς όταν την ξεκινάς και την τρέμεις και πόσο σε απελευθερώνει στο τέλος που φτιάχνει ενα καλύτερο εαυτό σου. Μακάρι να ζούσαμε κι εμείς σε κι χώρα που δικαιολογεί αναρρωτική επειδή έχεις κατάθλιψη και σε υποδέχεται με λουλούδια και προαγωγή όταν επιστρέφεις! Just saying
Αυτά!
4 might be a bit of a stretch, but i did really read it pretty quickly and i did find it compelling. in some ways eleanor reminded me of my aunt who also lives in glasgow and was somewhat of a loner for much of her life. eleanor grew on me a lot as a character, and it was so heart warming to read through her transition. its crazy to think about the way life would seem if you truly had no friends or family to guide/help you through it. the mystery of learning exactly what happened in her childhood/with the fire was well done, in that it kept you interested but clearly wasn't the whole point of the story. i figured out pretty early on there had been a little sister, and then it was pretty easy to piece together that her mom had probably started the fire and that she was most likely dead. this book certainly argues for the beneficial power of therapy! at times i wondered if eleanor was on the spectrum at all, but i guess in the end it's irrelevant. i like to think that she and raymond are going to go on an actual date at the end.