Scan barcode
mpaoli's review against another edition
slow-paced
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
1.5
The last 20% got interesting, but overall I found this book really lacking any plot or storyline. For a book about lost kids/migrants, their stories were minimally told throughout the book.
chillcox15's review against another edition
3.0
3.5 stars for me. I really liked the first three quarters of this book or so, which sublimate a ton of theoretical and real world concerns into the internal monologue of a mother of a patchwork family set across the American landscape, primarily concerned with immigration and testament. There is room for vital seriousness and humane foibles throughout, and the book doesn't shy away from interrogating intellectual forebears and concepts, while still being fairly clear about references and internal processing. I just really took a nosedive out of interest with the book as soon as the children took control of the narrative, whether it be the fictional children of the elegies within the novel or the two children of the protagonist and her husband, and so the last hundred pages for me basically bricked the whole thing for me. That being said, I like to see the big swing from Luiselli, and she continues to be one of the foremost writers able to combine large conceptual experiments with accessible prose and interests.
alecarrillogl's review against another edition
5.0
Advertencia: el libro de Luiselli es un laberinto y también una serie de concesiones en cuanto a las voces narrativas —porque dialogan a veces niños con una potencia racional muy fuerte— y en cuanto a temáticas porque aborda alrededor de la historia central de una familia que cruza en auto la carretera, temas como la migración, el olvido institucional de aquello que al estado no le sirve para su propia narración, el racismo y una separación amorosa.
En una de las primeras revisiones que leí del libro en su versión en inglés, alguien le cuestionaba a la autora haber abordado un tema tan delicado como la migración para terminar describiendo una historia íntima y yo creo que de todos modos lo hizo con transparencia y honradez, nunca nos vende una historia real sobre las dificultades de la migración (creo que además ya escribió uno solo al respecto) pero la intuye durante todo el libro, y la sugiere con una ficción bien tejida, que no obvia la crueldad y el terror de lo que supone el trayecto de los niños que viajan en tren a Estados Unidos.
También se dice que cuando es el niño el que narra la historia, esta no es creíble porque “así no hablan los niños”. Ningún escritor nos debe pruebas ni hechos reales. El libro es real en su ficción. Nunca se le deben pedir pruebas a Juan Rulfo de si así o no hablan los guerrilleros o los señores y señoras de los pueblos, porque Pedro Páramo no necesita ser real para darnos esa inmensa visión del mundo en su propio territorio.
Decía que el libro es un laberinto porque Luiselli en Desierto Sonoro no escribe sola, escribe desde la intimidad con autores y traductores de diferentes épocas y visiones, los cita de manera textual o los parafrasea, los trae a colación sin miramientos y a veces sin disculpas (mis veces favoritas) como quien necesita ayuda y conversaciones para intentar explicarse la escritura misma, lo que vale la pena contarse o no. Y en un coro multitudinario como ese a veces es posible, incluso deseable, perderse y leer en códigos una historia amarga y dura en sus momentos más tenues incluso y un final feliz pese a todo.
En una de las primeras revisiones que leí del libro en su versión en inglés, alguien le cuestionaba a la autora haber abordado un tema tan delicado como la migración para terminar describiendo una historia íntima y yo creo que de todos modos lo hizo con transparencia y honradez, nunca nos vende una historia real sobre las dificultades de la migración (creo que además ya escribió uno solo al respecto) pero la intuye durante todo el libro, y la sugiere con una ficción bien tejida, que no obvia la crueldad y el terror de lo que supone el trayecto de los niños que viajan en tren a Estados Unidos.
También se dice que cuando es el niño el que narra la historia, esta no es creíble porque “así no hablan los niños”. Ningún escritor nos debe pruebas ni hechos reales. El libro es real en su ficción. Nunca se le deben pedir pruebas a Juan Rulfo de si así o no hablan los guerrilleros o los señores y señoras de los pueblos, porque Pedro Páramo no necesita ser real para darnos esa inmensa visión del mundo en su propio territorio.
Decía que el libro es un laberinto porque Luiselli en Desierto Sonoro no escribe sola, escribe desde la intimidad con autores y traductores de diferentes épocas y visiones, los cita de manera textual o los parafrasea, los trae a colación sin miramientos y a veces sin disculpas (mis veces favoritas) como quien necesita ayuda y conversaciones para intentar explicarse la escritura misma, lo que vale la pena contarse o no. Y en un coro multitudinario como ese a veces es posible, incluso deseable, perderse y leer en códigos una historia amarga y dura en sus momentos más tenues incluso y un final feliz pese a todo.
septembersleep's review against another edition
adventurous
challenging
emotional
funny
hopeful
reflective
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
3.75
terroreesa's review against another edition
4.0
this book was a lot to handle, emotionally and narratively. it took me a while to get into it.
the central story is beautifully told. i really loved the chapters from the boy's point of view though i sometimes questioned his vocabulary (maybe a bit elevated for a ten-year old). the way that Luiselli interweaves the two different narratives through outside objects is really remarkable and deftly executed. i sometimes forgot the "elegies" narratives between readings, but that could be my fault and not the author's.
i wish there had been more of the migrants' stories in the book though that would probably have altered the story Luiselli was telling.
if you're game for a somewhat complex set of narratives with a humanistic heart, this book is for you.
the central story is beautifully told. i really loved the chapters from the boy's point of view though i sometimes questioned his vocabulary (maybe a bit elevated for a ten-year old). the way that Luiselli interweaves the two different narratives through outside objects is really remarkable and deftly executed. i sometimes forgot the "elegies" narratives between readings, but that could be my fault and not the author's.
i wish there had been more of the migrants' stories in the book though that would probably have altered the story Luiselli was telling.
if you're game for a somewhat complex set of narratives with a humanistic heart, this book is for you.
sarihelikopter's review against another edition
5.0
Geçen yılın en çok beğenilenleri listelerinde sürekli gördüğüm, alıp kitaplığa koyduğum ama bir türlü elimin okumaya gitmediği bir kitaptı. Başlıca kaygılarım kitap arkası tanıtım yazısından geliyordu. "Unconventional" meslekleri olan ve yine aynı şekilde bir araya gelmiş bir ailenin anlatıyı oluşturduğunu gördüğümde bunun havalı ve değişik bir şeyler yazma çabasıyla çok kötü yazılabileceğini düşünmüştüm. Mülteci çocuklar üzerinden devam eden diğer kolun da yazarın da konuyla yakından ilgisi ve çalışmaları sebebiyle didaktik bir yerden ele alınacağından, hatta belki de popülist bir metne dönüşmemesinin imkansız olduğundan emin gibiydim.
Fakat bu düşündüklerimde TAMAMEN haksız çıkmış olmaktan son derece mutluyum. Son derece ilginç konukarı (ses peyzajları, radyo belgeselciliği vd.) ilginç olma çabasından tamamen uzak, mütevazi, naif ve özgün bir şekilde metinle birleştirmeyi çok iyi başarmış Luiselli. Shakespeare and Company'ye konuk olduğu bir podcast var Spotify'da, orada mültecilik konusunun tam merkezinde olduğu için kendini roman dışına çıkarıp, yazar mesafesini koyamadığını söylese de bence tam tersi olmuş. Romandaki anne ve babanın bir nevi öze dönüş hikayesi olan yolculuklarını Luiselli de yapmış aynı zamanda ama romandaki yolculuğu kendi yolculuğundan çok başarılı bir şekilde ayırmış.
Beni son zamanlarda bu kadar derinden hüzünlendiren bir kitap olmamıştı diyebilirim, ki bundan hemen önce Tatar Çölü'nü okumuştum. Annenin kendinden uzaklaşan kocasını, aslında dağılmakta olan ailesini, çok mutlu hissettiği bir evliliğin elinden kayıp gidişini izleyişi bana tam anlamıyla "çok dokundu". Elvis Presley temalı oteldeki günlüğünde mutsuzluğun yavaş yavaş nasıl yerleştiğini anlattığı yerde ağlamak istediğimi itiraf etmeliyim. Ailesi elinden kayıp gidişinden, aradığı çocuklar için yaptıklarından ve yapamadıklarından (burası polisiyemsi olur diye de boş bir endişem vardı), arabada geçirdikleri saatlerden, çocuklarına karşı hissettiklerinin hepsinden çok etkilendim. Baba çok küçük bir yer kaplasa da bu hikayede, onun arayışıyla da bağ kurabildim aslında.
Tek bir eleştirim olabilir: ağıtlar kısımlarında korktuğum didaktikliğin hafiften sızmış olduğunu hissettim hafiften ama bu kadar başarılı bir işin üzerine yazarın bunu hak ettiğini düşünüp üzerinde çok durmadım.
Fakat bu düşündüklerimde TAMAMEN haksız çıkmış olmaktan son derece mutluyum. Son derece ilginç konukarı (ses peyzajları, radyo belgeselciliği vd.) ilginç olma çabasından tamamen uzak, mütevazi, naif ve özgün bir şekilde metinle birleştirmeyi çok iyi başarmış Luiselli. Shakespeare and Company'ye konuk olduğu bir podcast var Spotify'da, orada mültecilik konusunun tam merkezinde olduğu için kendini roman dışına çıkarıp, yazar mesafesini koyamadığını söylese de bence tam tersi olmuş. Romandaki anne ve babanın bir nevi öze dönüş hikayesi olan yolculuklarını Luiselli de yapmış aynı zamanda ama romandaki yolculuğu kendi yolculuğundan çok başarılı bir şekilde ayırmış.
Beni son zamanlarda bu kadar derinden hüzünlendiren bir kitap olmamıştı diyebilirim, ki bundan hemen önce Tatar Çölü'nü okumuştum. Annenin kendinden uzaklaşan kocasını, aslında dağılmakta olan ailesini, çok mutlu hissettiği bir evliliğin elinden kayıp gidişini izleyişi bana tam anlamıyla "çok dokundu". Elvis Presley temalı oteldeki günlüğünde mutsuzluğun yavaş yavaş nasıl yerleştiğini anlattığı yerde ağlamak istediğimi itiraf etmeliyim. Ailesi elinden kayıp gidişinden, aradığı çocuklar için yaptıklarından ve yapamadıklarından (burası polisiyemsi olur diye de boş bir endişem vardı), arabada geçirdikleri saatlerden, çocuklarına karşı hissettiklerinin hepsinden çok etkilendim. Baba çok küçük bir yer kaplasa da bu hikayede, onun arayışıyla da bağ kurabildim aslında.
Tek bir eleştirim olabilir: ağıtlar kısımlarında korktuğum didaktikliğin hafiften sızmış olduğunu hissettim hafiften ama bu kadar başarılı bir işin üzerine yazarın bunu hak ettiğini düşünüp üzerinde çok durmadım.
lyndsmarie321's review against another edition
2.0
I honestly thought this book was never going to end. The first 100 or so pages were so unnecessarily wordy that I found myself reading words but comprehending nothing. The middle 100 or so pages, told by the boy, made the book easier to follow along with. But the end was so uninterestingly pointless, I'm just glad it's over. Maybe I'm missing significant symbolism or I'm ignorant & naive to everything this book was trying to teacher but I just wasn't a fan. I'm glad this was just a LFL find & not something I purchased - sorry!
lspargo's review against another edition
3.0
The writing in this book was a little too ethereal and stream of conscience for me. It did get better in the last third when something concrete finally happened.
asurges's review against another edition
4.0
Beautifully written novel about migrant children. The last third falls into some conventional trap that I won't reveal here, and it was kind of disappointing.
If you're the kind of person who hates meandering novels, you will hate this one. But if you don't mind going on a ride with a family that's falling apart, then you'll like it a lot.
If you're the kind of person who hates meandering novels, you will hate this one. But if you don't mind going on a ride with a family that's falling apart, then you'll like it a lot.